Jesouth (Jesus) wordt tijdens zijn voettocht naar Rome beroofd van het weinige dat hij heeft. Op nauwelijks een dagreis van de wereldstad ontmoet hij Mattheüs in eerder eigenaardige omstandigheden. Wanneer hij van deze hoort dat, buiten de stadsmuren, racistische jongerenbendes opereren die het vooral gemunt hebben op alleen reizende joden, gaat hij op diens voorstel in, om samen de tocht verder te zetten.
Paulus weet dat beide mannen veilig in Rome zijn toegekomen om dan plots te verdwijnen zonder enig spoor na te laten. Het ergste vrezend stuurt hij Simon, om uit te zoeken wat er kan gebeurd zijn; er van uitgaande dat andere belanghebbenden inmiddels vermoedelijk hebben ontdekt wie de persoon Jesus eigenlijk is.

De Romeinen zijn op de hoogte dat joodse fundamentalisten een aanslag op de princeps hebben gepland. Johannes, door de inlichtingsdienst gekend als de potentiële moordenaar van het staatshoofd, wordt dag en nacht geschaduwd, om te weten met wie hij eventueel contact heeft na zijn aankomst in de hoofdstad.
Wanneer geheel onverwacht de princeps (Teberius) besluit om zich terug te trekken uit het politieke leven, duidt hij, bij gebrek aan een wettige opvolger, de prefect van de pretorianen, die tevens zijn vriend en raadgever is, aan als waarnemend staatshoofd.

Het boek is bedoeld als een satire ten overstaan van het oude- en het nieuwe testament. Elke intolerante godsdienst wordt trouwens aanzien als een ietwat veredelde vorm van, door de overheid, gesubsidieerde waanzin.

Religieuze personages evenals enkele grote namen uit de geschiedenis, wiens enige verdienste waarschijnlijk is geweest, dat ze het voorwerp waren van geplande mythes en (of) opgeklopt heroïsme, worden zonder schroom terug gebracht tot kleinschalige acteurs welke, al dan niet bewust, bij hebben gedragen tot een ridicule verheerlijking van hun naam.