Kiemen (naar Worpswede)

Aaaaaaaaaaaah, dromen! Ik heb het niet over die verbeeldingsvolle verwerking die dagelijks plaatsvindt in je slaap ok draait het niet om dagdromen, die de korte honger stillen maar het lange lijden rekken. Voor mij bestaat er maar één soort en dat zijn dromen die honderig hun plek in de werkelijkheid opeisen, al het ondenkbare tot je voorstellingsvermogen anders besluit, de dromen die zich niet laten africhten of wegjagen, de echte dromen, die krenking noch telleurstellnig zullen verhulpen, de dromen die je onthullen, beweegredenen belachelijk maken, het soort dromen waarvan je gaat zweten, waarvan je schrikt wanneer ze je opeens op hoge snelheid naderen. Ik heb mijn dromen als het echte leven opgevat, er was geen andere manier.