De alledaagse leefwereld. Dingen die we zien en horen. De hedendaagse mens wordt opgeslokt door de consumptiecultuur van de markteconomie en verkeert haast permanent in een virtuele werkelijkheid. Individualisme. De liefdesrelatie als meest basale vorm van gemeenschap is hierdoor op de helling gekomen. Welke therapeutische perspectieven kunnen we verbinden aan de gestelde diagnose? We zijn aangewezen op een mentaliteitsverandering, die wordt bepaald door het ‘morele kapitaal’ waarmee een gemeenschap kan voortbestaan.

De auteur opereert binnen de traditie die Montaigne en Kierkegaard introduceren en waaiert voortdurend uit door geregeld zijn rol als dienende gastheer voor die van zoekende filosoof te verruilen. Hij laat tijdslijnen door elkaar lopen. Toch is sprake van intrinsieke ordening: ideeënimprovisaties worden weerspiegeld in een afwisseling tussen levende herinneringen en abstracte argumenten. Zo krijgt de alledaagsheid een filosofische lading. Kleine verhalen en anekdotes zijn nodig om grote verhalen een persoonlijk karakter te geven. Aldus ontstaat een collage, waarin niets is gelogen, maar alles is verzonnen. Een waargebeurde, fictieve levensgeschiedenis op grond van herinneringen, een portret waarin verslag wordt gedaan van een gedreven zoektocht naar zinvolheid. De lezer is genoodzaakt zich te laten meevoeren over hoofd- en zijwegen, bemodderde bospaden, drassige velden, gevaarlijke bochten, grillige slingerpaden, solide bruggen en wankele bruggetjes.