In 1965 gebeurde er iets totaal onverwachts: de Franse moleculaire biologie
kwam plotseling in de schijnwerpers te staan toen drie onderzoekers aan het Pasteurinstituut in Parijs, de Nobelprijs voor fysiologie en medicijnen
ontvingen. André Lwoff, François Jacob en Jacques Monod kregen de prestigieuze prijs voor hun onderzoek naar de regulering van de genactiviteit. De drie biologen zijn qua stijl, overtuigingen en allure niet minder uniek dan de drie musketiers die de roman van Alexandre Dumas zo levendig maken. Samen met een groot aantal ¿d¿Artagnans¿ wisten zij met geduld, volharding en vernuft met behulp van complexe biologische gegevens de basis voor de nieuwe biologie te leggen. Het opende de weg naar het onderzoek van de embryonale ontwikkeling en de celdifferentiatie die daarvoor kenmerkend is.