Hoe kunnen we ervoor zorgen dat jonge veelplegers zo snel mogelijk stoppen met hun criminele routine? Voor een vruchtbare aanpak blijkt het cruciaal om onderscheid te maken naar de ontwikkelingsfase waarin de bewuste jongere zich bevindt. Vindt hij het allemaal best en is hij helemaal niet van plan om te stoppen? Twijfelt hij en wil hij niet eindeloos op dit pad doorgaan, maar ziet hij geen ander perspectief? Of zet hij al echte stappen in een andere richting en valt hij af en toe nog eens terug? Elk van deze verschillende fasen behoeft een eigen aanpak. Ido Weijers biedt een indringend inkijkje in de leef- en denkwereld van jonge recidivisten, hun achtergronden en motieven. Voor deze studie is jarenlang een grote groep jonge veelplegers gevolgd. Centraal staan de bevindingen uit de uitvoerige gesprekken die we de afgelopen jaren met in totaal vijftig jonge (ex-)veelplegers hebben gevoerd. Deze bevindingen leveren nieuwe inzichten op in wat hen blijkt te motiveren om te stoppen met hun criminele levenswijze. Ten slotte worden onderbouwde voorstellen gedaan om deze ontwikkeling te stimuleren. 'Kansen bieden, kansen pakken' bevat tevens een ‘Vragenlijst Veelplegers’, als hulpmiddel om een goed beeld te krijgen van de motivatiefase waarin de jonge veelpleger zich bevindt. Ido Weijers is pedagoog en emeritus hoogleraar Jeugdrechtspleging en jeugdbescherming aan de Universiteit Utrecht. Hij publiceerde eerder over dit onderwerp 'Stoppen of volharden: Portretten van jonge veelplegers' (2014) en 'Veelplegers aanpakken. 81 jonge veelplegers 15 jaar gevolgd' (2019).