Lucy staart voor zich uit achter haar toonbank aan de ijsbaan, wezenloos, alsof de schaatsen die ze er verhuurt dagen zijn. Yves staat in voor het onderhoud van de piste en tracht intussen te studeren, waarbij hij tot Lucy’s ergernis om de haverklap over zijn adamsappel strijkt. Rust vindt hij in ruimtes waar mensen massaal zwijgen. Bij voorkeur in de aula van Anka, die kunst voor dummies doceert aan doven. Door een schilderij waar ze te lang bij stilstaan, verdwijnt ook die rust. Yves belandt in een spiraal van ondermijnende twijfelzucht. Alles verdwijnt, alles verandert, alles komt terug, komt goed. Maar beter wordt het zelden. Poolijs is het subtiel geschreven romandebuut van Ruth Lasters.