In 1979 trok de familie Boujdaine – vader, moeder en elf kinderen – vanuit het Marokkaanse Larache naar Antwerpen. Dochter Saida was toen vier. Zesentwintig jaar later blikt ze terug op hoe het met haar familie gegaan is, hoe de migratie het leven van zowel haar ouders als al haar broers en zussen bepaald heeft, hoe de clash tussen de Marokkaanse en de Belgische cultuur ervoor gezorgd heeft dat geen enkel van hun levens echt normaal is verlopen.

Het boek Saida is een non-fictie familieverhaal, dat een realistisch en genuanceerd beeld wil geven van een Marokkaans gezin in België. Centraal staat het levensverhaal van Saida, die uitgehuwelijkt werd door haar familie, maar er ook in slaagde diezelfde familie achter zich te krijgen om dat huwelijk weer ongedaan te maken.

Het boek Saida blijft ver van de simplistische retoriek. Het vertelt het complexe verhaal van een complexe familie in een complexe tijd.