Berlijn, voorjaar 1995. Een oude Joodse man heeft genoeg van het leven en neemt een overdosis kinine. In het ziekenhuis wordt hij wakker naast een jonge Vlaming, Paul Andermans, aan wie hij zijn levensverhaal begint te vertellen. Hoe je als onderduiker de verschrikkingen in oorlogstijd overleeft. Hoe je de herinnering aan Auschwitz te boven komt, de stad waar de vogels zwegen en de mensheid ten grave is gedragen. De stem van de oude man is droef en zacht.
Dertig kilometer verderop, in de oude garnizoensstad Potsdam, werkt een geleerde, een oudgediende van Los Alamos, aan een raadselachtig experiment dat de oorsprong en toekomst van het heelal zal bepalen. Ja, er broeit iets in Berlijn en Potsdam. De stad maakt zich op voor de vijftigste verjaardag van de Walpurgisnacht, de bevrijdende nacht waarin Hitler zichzelf neerschoot en er aan de Grootste aller Oorlogen een einde kwam. Maar is de oorlog werkelijk gestopt? En kan liefde voor een keer de wereld van de ondergang redden?
In het adembenemende Omega minor zoekt Paul Verhaeghen de grenzen van de klassieke fictie op, gewapend met ironie en eruditie. Deze in alle opzichten grote roman beschrijft de geschiedenis van de twintigste eeuw als een brede waaier van verhalen en personages die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Raadselachtig, angstaanjagend, verleidelijk: alles begint en eindigt met Omega minor.