In Onzichtbaar bewijs vertelt Darlene Deibler Rose over haar verblijf in Nederlands-Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Samen met haar man vertrekt ze in 1938 naar de Nederlandse Kolonie om daar het evangelie te verkondigen. Als de oorlog uitbreekt, komt ze terecht in een Japans interneringskamp.

Haar echtgenoot wordt als krijgsgevangene weggevoerd. Ze zal hem nooit meer terugzien. In het vrouwenkamp moet ze onder moeilijke omstandigheden zien te overleven. Meerdere malen ziet ze de dood in de ogen. Als Darlene op een dag wordt beschuldigd van spionage, komt ze zelfs terecht in de dodencel van de stadsgevangenis.

Darlenes vertrouwen op God wordt in deze ontberingen zwaar op de proef gesteld. Toch blijft ze volharden in haar geloof. Zo kan de jonge zendelinge alsnog getuigen door in haar donkere omgeving een onzichtbaar bewijs van Gods onmetelijke liefde en kracht te zijn.