Hij nam als kind deel aan een Duits wanhoopsoffensief en overleefde vijf jaar in Russische gevangenkampen: een periode die zijn hele leven heeft bepaald. Rudolf Maas, een Amsterdammer van Duitse afkomst, beschrijft in De oorlog die langer duurde zijn bizarre belevenissen tijdens en na de val van het Derde Rijk.
In 1944 werd hij op zeventienjarige leeftijd in de buurt van Berlijn onder de wapenen geroepen. Eind april 1945, een week voor de val van Berlijn en het einde van Hitler-Duitsland, trok zijn legeronderdeel onder leiding van een megalomane generaal ten aanval tegen het oppermachtige Rode Leger. Dit krankzinnige offensief strandde in de buurt van de Duits-Tsjechische grens. Daar werden de overlevenden van zijn onderdeel gevangen genomen. Rudolf Maas belandde in verschillende krijgsgevangenkampen en bleef daar bijna vijf jaar, tot hij in januari 1950 werd vrijgelaten. In 1960 leerde hij een Nederlandse vrouw van Joodse afkomst kennen, met wie hij trouwde; sindsdien is hij Nederlander en woont hij in Amsterdam.