Op 30 mei 1960 verliet het enige Nederlandse vliegdekschip, de Karel Doorman, met enkele andere oorlogsschepen de haven van Rotterdam, om een wereldreis te maken van meer dan een halfjaar. Het doel was letterlijk vlagvertoon: door in Nederlands Nieuw-Guinea de vaderlandse driekleur te laten zien, hoopte men druk uit te oefenen op de Indonesische regering van Soekarno, die de laatste Nederlandse bezittingen in 'de Oost' wilde inlijven. Met het uitzenden van de Karel Doorman probeerde de Nederlandse regering de wereld duidelijk te maken dat zij niet zou toegeven aan de steeds zwaardere Indonesische diplomatieke en militaire druk.

De missie liep uit op een fiasco. De Karel Doorman werd onderweg naar Azië in een aantal havens geweigerd en dreef een tijdlang zelfs stuurloos rond met motorpech. Diplomatiek noch militair werd het beoogde doel bereikt. Aan de hand van deze kleurrijke tocht schrijft de auteur een korte geschiedenis van de Nieuw-Guinea-kwestie, die in die tijd zoveel beroering gaf.