Van 1934 tot 2001 mocht de voorzitter van de Tweede Kamer uitspraken van Kamerleden als 'ontoelaatbaar' uit de Handelingen laten verwijderen. Die passages zijn bekend geworden als 'lijken'. Zo mocht de revolutionaire socialist Henk Sneevliet in de jaren dertig de regering niet van 'knoeipraktijken' beschuldigen; evenmin mocht NSB'er Rost van Tonningen Nederland 'de vergaarbak van het internationale afval' noemen. Na de oorlog ging oud-premier Gerbrandy te ver door Soekarno als de 'Oosterse Hitler' te betitelen.

De lijken geven een prachtig beeld van opmerkelijke uitspraken uit het parlement. Wat werd er zoal 'onparlementair' verklaard, en waarom? Door de incidenten van een achtergrond te voorzien, laten de auteurs zien dat de lijken méér zijn dan een aaneenschakeling van anekdotes: dit boek is een vrolijke cultuurgeschiedenis van de Nederlandse politiek.