David Hume (1711-1776) stelt dat we als redelijke wezens ook zelf het onderzoeksobject zijn van onze rede, en dat de menswetenschap de enige solide basis is voor elke wetenschap. De scepticus Hume stelt dat elke hypothese die zich als een ultieme verklaring voordoet, moet worden verworpen. Alleen ervaring kan aan de basis liggen van de verklaring van het menselijke fenomeen. Het werk van Hume heeft een grote invloed gehad, onder anderen op Immanuel Kant. Kant schreef dat Hume hem uit zijn ‘dogmatische sluimer’ had gewekt. De botsing tussen rationalistische metafysica en materialistisch scepticisme bood Kant een nieuwe weg, die resulteerde in zijn beroemde Kritiek van de zuivere rede.

Met de uitgave van Traktaat over de menselijke natuur is een nieuw filosofisch topwerk uit de periode van de Verlichting beschikbaar in het Nederlands. Dit boek past in de serie grote vertalingen van filosofische hoofdwerken die Uitgeverij Boom de afgelopen jaren heeft gerealiseerd.