Jasmijn (6) en Imke (4) zijn tijdens een heftige ruzie tussen hun dronken moeder en haar vriend uit huis gehaald door de buurvrouw. Ze worden twee dagen later naar een kindertehuis gebracht, omdat hun moeder niet meer voor hen kan zorgen. De zusjes houden heel veel van hun moeder en wonen liever bij haar, ondanks dat het niet zo goed ging thuis. Er was bijna geen eten, hun kleding was kapot, ongewassen of te klein en ze werden vaak alleen gelaten. In het kindertehuis wonen ze in een groep met meerdere kinderen. Alles is er anders en de zusjes moeten erg wennen. Ook hier probeert Jasmijn haar zusje te beschermen. Elke dag kijken ze uit naar hun moeder, in de hoop dat ze worden opgehaald, maar na zes weken is mama nog steeds niet op bezoek geweest. Pas als mama helemaal stopt met drinken, mogen ze weer bij haar wonen. Zal het mama lukken om te stoppen? Yvonne Sonke (pseudoniem van Yvonne Schoolderman-van Betlehem) publiceerde ruim 250 blogs, ervaringen als patiënt en verpleegkundige vormden hiervoor de basis. Daarna schreef zij vooral korte verhalen, deels gepubliceerd in diverse bundels. Groene Ranja is het vervolg op Wodka & Ranja, gebaseerd op herinneringen uit haar vroege jeugd, aangevuld met fictie. Beide delen zijn afzonderlijk van elkaar te lezen. Reacties op WODKA & RANJA: ‘Je zou de kleintjes door het boek heentrekken en in je armen willen sluiten en vooral nooit meer loslaten. Het moet even bezinken. Hulde aan de schrijfster door het op deze wijze te vertellen.’ – Rachel van der Lee ‘Een boek hoeft niet ‘literair’ of ingewikkeld te zijn, om ongenadig onder je huid te kruipen. Wodka & Ranja nestelt zich in je systeem en blijft nog lang nawerken. Het is de auteur gelukt om in eenvoudige zinnen een heel gelaagd verhaal neer te zetten. Enerzijds is het een verhaal over verslaving en verwaarlozing. Maar nog meer laat het zich lezen als een verhaal over de liefde.’ – Anoniem www.yvonnesonke.com