Ware ontsnappingskunstenaars, zo zou je hen kunnen noemen. Het begon al ruim voor de oorlog in Nazi-Duitsland. Het vond zijn vervolg in het veilig geachte Nederland. Hugo, Mally en hun vier kinderen, doken onder, wisten deportatie te ontlopen en ontsnapten daardoor aan de vernietigingskampen. Al waren ze Nederlandse verraders te vlug af, al was dat soms op het nippertje, aan de gevolgen van deze grimmige tijd konden ze echter niet ontkomen.

Het is een verhaal van min en onmin, van vriendschap en verraad, van wanhoop en redding, maar ook van verlaten en terugvinden, stad en land, Nederlanders, gewone mannen en vrouwen, met het hart op de juiste plek en de oneindige liefde van ouders voor hun kinderen.

Het boek vertelt ook over de worsteling met het verleden. Over de tol voor het overleven. Voor de ouders was er de eeuwige zoektocht naar een verloren jeugd, voor de kinderen het trachten te doorgronden waarom hun ouders en zij waren zoals ze waren. En dan waren er ook nog de naweeën van het onderduiken.

Bob Latten, auteur en Walter Schulze, historisch onderzoeker, schreven deze geschiedenis, met bijzondere aandacht voor de Jodenvervolging en redding in Amsterdam, Rivierenland, Limburg, de Langstraat en Twente, dat alles op basis van de persoonlijke informatie van nog levende getuigen.