Klopt het onderwijs met haar meetmethode? Dat bevraagt de jonge Chris Lam met zijn eerste manga.

Een student genaamd Kris Cross heeft het erg moelijk op school. Hij heeft een talent voor piano spelen. Opeens vraagt hij zich af waarom hij geen piano kan spelen voor examens. Kan hij daarmee niet net zo goed verhalen vertellen, zijn denken zichtbaar maken? Hij heeft langzaamdoor dat het geen verschil zal maken. Maar dat brengt hem op een idee, wat als nou iedereen een pianostuk zouden moeten spelen als toets... Wie bepaalt waarom wat ‘goed’ is?