Wij zijn nooit voorbij

Voorgoed afscheid moeten nemen van een kind druist tegen alle logica in. Het klopt niet, het mag niet, het hoort niet; toch sterven er jaarlijks ruim duizend kinderen in ons land. Zij laten een immense leegte achter in de gezinnen waar ze groot hadden moeten groeien.

Hun namen verdienen het om genoemd te blijven worden. Deze kinderen zijn niet voorbij, ze zijn nóóit voorbij. In dit boek beschrijven ouders hun verlies. Een verlies dat niet alleen tranen, maar ook heel veel liefde kent. De moedige Nadia, Marscha, Gayle & Jeffrey, Caroline, Claudia, Daisy, Deborah, Samanthi, Tjitske en Wendy nemen je mee in hun rollercoaster.

Schrijven over Vienna, Dex, Elara, Lars, Vince, Tobias, Noa, Shanith en Jente & Jitze en Quin heeft deze ouders teruggebracht naar hun diepste pijn, maar het heeft ze ook de nodige kracht gegeven. Ze hebben hun zoon of dochter niet los hoeven laten - de levens van hun onvergetelijk lieve kinderen zijn vanaf nu vereeuwigd op papier.

Dit boek, vol liefde geschreven, geeft deze kinderen een stem, een gezicht, een geschiedenis en hopelijk ook een toekomst. Deze verhalen kunnen ouders in een soortgelijke situatie steun in de vorm van herkenning bieden en misschien wel helpen met de gedachte dat geen kind ooit voorbij is.