Door de eeuwen heen werd al gezegd dat de canonieke evangeliën van de evangelisten Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes tegenstrijdigheden bevatten die op verschillende manieren konden worden geïnterpreteerd. Dit kwam de geloofwaardigheid van deze evangeliën niet ten goede. Daarom zijn er in het verleden verschillende pogingen gedaan om van de vier afzonderlijke evangeliën één evangelie te maken. Dit bleek echter niet eenvoudig onder andere door de verschillen in de geboorteverhalen van Mattheüs en Lucas. Het gezag van de kerk eiste echter dat bij de uitleg van de vier evangeliën geen ruimte mocht ontstaan voor verschillende interpretaties. Albèrt van Raaij heeft bij zijn onderzoek ontdekt dat er in de evangeliën twintig momenten zijn waarbij de evangelisten over dezelfde gebeurtenis spreken, waarbij elke evangelist dit op zijn eigen wijze verwoordt, maar de inhoud ervan op hetzelfde neerkomt. In dit boek laat hij op overzichtelijke wijze zien dat bij deze evangeliefragmenten, zonder afbreuk te doen aan elk evangelie, het mogelijk is deze in elkaar te schuiven en samen te voegen tot complete evangeliën. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat de vraag over de waarheid van de vier evangelisten en hun evangeliën volledig en bevestigend kan worden beantwoord.