De jongens van de Diepenveenseweg

Een huis met een verhaal. Op negenentachtig jarige leeftijd kwam mijn nog bijzonder fitte vader naar Spanje om mijn zestigste verjaardag te vieren. En er kwamen verhalen los. Herinneringen die we samen delen, maar ook over zijn eigen belevenissen uit de oorlogstijd in de Hanzestad Deventer. Als je dit snel uitspreekt klinkt het als de stad van Han. De roepnaam van mijn vader, die officieel Anne Egbert heet, is namelijk Han, alleen heeft hij geen idee waarom hij Han werd genoemd.

Sommige ‘geheimen’ laat het verleden niet los, maar dit boek geeft je een indruk van het leven van mijn vader en zijn familie in oorlogstijd in bezet Deventer.

Het verhaal van mijn vader is vergelijkbaar met dat van velen die nooit zullen worden gehoord. Ik heb besloten deze herinneringen uit de oorlogstijd te documenteren in een verhalenbundel. Voor ‘De jongens van de Diepenveenseweg’ verwoord ik met name de gebeurtenissen in en in de buurt van het huis waar de familie van mijn vader indertijd woonde. Ik heb hiervoor mijn vader, Han van Nijen en zijn nog levende broers Laurens van Nijen en Fokke van Nijen geïnterviewd en ook informatie ontvangen van Evert Weltevreden, een neef van mijn vader en de zoon van ‘Ome Henk’ die in de verhalen in dit boek wordt genoemd.