Je leest iets op Facebook en klikt op ‘vind ik leuk’. Je hoort in de trein twee mensen die in gesprek zijn over ‘de studenten van tegenwoordig’ en dat die ‘toch geen behoorlijke studiehouding meer hebben’. Iets vinden is heel vanzelfsprekend; we worden voortdurend uitgenodigd onze mening te geven. Je iets afvragen of je ergens over verwonderen is de andere kant van iets vinden. En hoewel er op een doodgewone werkdag misschien minder uitnodigingen worden gedaan om je te verwonderen, is het toch belangrijk om dat te doen.

In veel werkomgevingen worden fouten niet altijd gewaardeerd en lijkt het soms efficiënter om een afwijkende mening onder tafel te vegen in plaats van die te onderzoeken. Dat is jammer, want verwondering, missers en ongewone meningen zijn allemaal aanleidingen om je nieuwsgierigheid de vrije loop te laten.
En die nieuwsgierigheid is een belangrijke aanjager voor leren en veranderen en voor nieuwe oplossingen en innovatie op de werkvloer.

Als het lukt om nieuwsgierigheid de vrije loop te laten en plaats te maken voor nuance en twijfel, ontstaat ruimte voor leren ‘on the job’ en vernieuwing. Dit boek kan daarbij helpen. De auteurs leggen uit wat nieuwsgierigheid is, welke mechanismen nieuwsgierigheid in de weg kunnen staan in werksituaties en wat er nodig is om die te doorbreken. Ze laten zien hoe ze hun eigen nieuwsgierigheid al dan niet weten te volgen. De vele voorbeelden gaan in op hun eigen ervaringen en vragen uit de industrie, de zorg, het onderwijs en het sociale domein. Dit levert succesvolle handvatten op om nieuwsgierigheid te gebruiken voor verwondering, constructieve oplossingen, verandering en innovatie.