Een goede geest bestaat niet

De Rwandese genocide in 1994 kostte aan naar schatting achthonderdduizend mensen het leven. Meer dan twee miljoen mensen moesten vluchten om in leven te blijven. Wie aan een gewelddadige dood ontsnapte, kon daarna alsnog, net als minstens vijftigduizend anderen, omkomen door cholera. De doden leven in de onzichtbare wereld en sturen de levenden aan, die misschien wel doden in de zichtbare wereld zijn geworden. De Belgische Rwandees Victor verplicht zichzelf om zijn gevaarlijke leven tussen gif en dodelijke wapens te reconstrueren. Het wordt een gevecht tussen kijken en zijn ogen sluiten. Pas als hij ontdekt wie zijn tegenstander is geweest, kan hij het onzichtbare zien en zijn verloren gewaande traditie accepteren. Het is de moedige getuigenis van Victor over een verstoorde samenleving en de vraag wat vrijheid zonder goede geest waard is. Getuigenissen zijn een middel om de macht en de trots van het volk te hervinden.