Jarenlang heeft de Heemskerkse schrijver en dichter Jeroen Besseling (1981) op zijn bundel lopen zweten. Vanaf het moment dat hij 21 was besloot hij nu eens serieus te gaan dichten. Daar is in enkele jaren tijd de aparte kleurendichtbundel uit ontstaan. In deze bundel zijn gedichten op kleur geordend. De schrijver doet het voorkomen alsof hij alle verzen in grote staat van verwarring geproduceerd heeft als onderdeel van zijn therapie in een gesticht voor geestelijk gehandicapten. Het voorwoord (geschreven door zijn dokter) en nawoord (geschreven door de zuster) helpen deze gimmick gestalte te geven. De gedichten gaan over een keur van diverse onderwerpen, van liefde tot spiritualiteit, discriminatie, humor en met hier en daar een vleugje cynische maatschappijkritiek.