Met humor, respect en een scherp waarnemingsvermogen vertelt de auteur over zijn ervaringen met de vele mensen waarmee hij als jonge Hollander in aanraking kwam in dit deel van het Midden Oosten.
Carel de Rooy, UNICEF Director in verschillende Midden-Oosterse landen, is zeer getroffen door het verhaal over Vader Andeweg, de eerste die zich in deze regio het lot aantrok van de doven. Het pad van zijn volharding wordt door de auteur op een fascinerende wijze vervlochten met de lokale politiek in een van de meest turbulente perioden van deze boeiende regio. Vanaf het prille begin in 1956 zette Andeweg zich in voor een missie waarin alle drie Abra-hamische geloven zich wel moesten herkennen: medeleven met de zeer kwetsbaren, de dove kinderen.