Nikolaj Vasiljevitsj Gogol (1809-1852), de grote absurdist van de negentiende eeuw, beroemd door het toneelstuk 'De revisor' en de roman 'Dode zielen', debuteerde in 1829 als 'romantisch dichter' met het gedicht 'Hanz Küchelgarten'.
In zijn 'Duitse idylle' concludeert Gogol dat men bij gebrek aan kunstzinnig talent maar beter kan kiezen voor 'huisje, boompje, beestje'. Na twee negatieve recensies neemt Gogol de oplage terug, verbrandt die en pakt de boot naar Lübeck, Duitsland.

Want als een grote boze droom
je dorsten doet naar eerbewijzen,
je ziel geen veste is van ijzer,
geen dam tegen de voze stroom,
dan is het beter om bescheiden
het pad te gaan dat leidt naar huis,
je blij aan je gezin te wijden,
je af te sluiten voor gedruis.

'Hanz Küchelgarten' is de onthullende en verbluffende meesterproef van een jongen van achttien, waarin de echte Gogol gemakkelijk te herkennen is.