Weten wat te doen wanneer je niet weet wat te doen

Het boek van onderwijspedagoog Max van Manen (1942) biedt een verbreding, een verdieping en een verheldering van wat het betekent om met (pedagogische) tact en sensitiviteit in de klas of in het ouderschap te staan. Max van Manen is een oorspronkelijke, zorgvuldige denker die graag dicht bij de directe ervaring blijft en via de ervaring pedagogiek ontwerpt: geen discipline, geen leer, maar een ethiek van het omgaan met kinderen. Dat wordt duidelijk uit de verhalen die je meevoeren naar de belevingswereld van kinderen én ouders, van leraren én leerlingen.

Nieuwe ogen
Weten wat te doen, wanneer je niet weet wat te doen is net zo analyserend, als dat het sferen, ervaringen en herinneringen oproept. Van Manens betooglijn volgen is meer dan een boek lezen. Het is aan het werk zijn. Het is midden in je praktijk staan. Het is de taal voelen en woorden geven aan de directheid van je ervaringen. Het is die lastige situatie van vorige week met nieuwe ogen bezien. Het is een bijna vergeten jeugdherinnering opeens naar boven zien komen. Een tactvol, aandachtig, invoelend boek dat steunt in je relatie tot kinderen, leerlingen en/of studenten.

-