Bertha Ida van der Meer (1906-2001) was wel de meest gepassioneerde bewoonster van de karmel van Drachten. Zij leefde er van de oprichting (1935) tot de sluiting (1993) als ongeschoeide karmelites en bewaakte er de gestrengheid en de toewijding aan God.
Een sterke en getalenteerde vrouw die, ¬toen in 1969 de tralies werden opgeheven — ‘nu raken we onze hele vrijheid kwijt’ —, op zoek ging naar medestanders om een klooster van kluizenaressen op te richten. Dat lukte niet. Ze keerde naar Drachten terug en kreeg er voor zichzelf een kluis op zolder. Daar verdiepte zij haar artistieke talent, schilderde iconen, schreef brieven in vele richtingen — toch het meest aan haar beroemde broer, de priester, kunsthistoricus en literator Frits van der Meer – en bleef trouw aan haar levensideaal.

Een verborgen leven met allure, hier opgetekend uit haar dagboeken en uit brieven. De hemeldeur op een kier toont vele illustraties van haar artistieke werk, dat tegelijk een monument is voor haar medezusters.