Boek ‘NR. 21’ van Frans Houben werpt nieuw licht op misbruik in RK internaten
‘NR. 21’ is de titel van de indringende, somtijds rauwe, memoires van Frans Houben over zijn leven in een Rooms Katholiek jongensinternaat. Met broeders die hun handen niet thuis kunnen houden en elke vorm van verzet er meedogenloos uitranselen. Met paters die hun ogen sluiten voor wat er allemaal gebeurt en misstanden onder het tapijt vegen. Met echte vrienden en met jongens die je nooit kunt vertrouwen. Met een moeder die wanhopig probeert het contact te herstellen. Met de verlokkingen van het leven buiten het internaat. En gelukkig ook met de paar goedwillende broeders, paters en leraren die het beste uit de jonge Frans naar boven proberen te halen. ‘NR. 21’ is vanaf 25 maart verkrijgbaar bij de boekhandel. De prijs bedraagt € 19,95. ISBN: 978-90-815297-1-6

Na zijn geboorte wordt Frans Houben in een tehuis voor ongehuwde moeders geplaatst waar nog een aantal kinderen verblijft, onder leiding van nonnen. In de zes jaar dat hij daar woont wordt hij liefdevol verzorgd door zuster Coleta en heeft hij zijn trouwe kameraadje Flippie, een klein zwart hondje met een wit vlekje op zijn borst. Als Frans zes jaar wordt verandert zijn leven op slag. Twee mannen in lange zwarte rokken halen hem op en brengen hem naar het internaat. Flippie moet hij achterlaten. Op al zijn kleding wordt met rode letters NR. 21 genaaid. Vandaar de titel van het boek. In totaal zal Frans twaalf jaar in het internaat blijven.

Eerste manuscript verbrand
Een boek, een belevenis en een avontuur dat Frans al in 1985 schrijft, 21 jaar nadat hij het internaat heeft verlaten. Als hij het een jaar later weer leest wordt hij zo verschrikkelijk boos dat hij het manuscript verbrandt. Frans Houben: “Ik begreep opeens dat het te vroeg was. Dat ik er nog niet aan toe was het verhaal naar buiten te brengen en ik nog het nodige te verwerken had”. Tien jaar later herschrijft hij het manuscript en stuurt het naar een uitgever. Weken later komt het terug met de mededeling dat voor uitgave namen veranderd, situaties anders beschreven en het boek op een wat naïevere manier herschreven moet worden. Frans weigert en het manuscript verdwijnt in een la. Veertien jaar later komt het weer tevoorschijn en Frans besluit het boek nu wel uit te brengen: “Ik realiseer me dat het boek bij een aantal mensen emoties zal losmaken en dat er ook lezers zullen zijn die zich diep gekwetst zullen voelen. Nu, 25 jaar later, kan ik geen rekening meer houden met de gevoelens van anderen, omdat ik vind dat het verhaal eindelijk verteld moet worden”, aldus Frans Houben in zijn voorwoord.

Glaskunstenaar
Na zijn vertrek uit het internaat begint Frans aan een periode van langdurige omzwervingen die hem naar alle hoeken van Europa zal brengen. Daar bekwaamt hij zich in beeldhouwen, schilderen en glaskunst en verdient hij de kost door zijn kunst overal aan de man te brengen. Zijn jarenlange rondreis brengt hem uiteindelijk naar Ootmarsum waar hij zijn atelier vestigt. Zes jaar later opent zijn vrouw, ook in Ootmarsum, 'GlasGalerie Frans Houben'.