Het boek opent met een scène die zich afspeelt in de kleedkamer van een succesvolle
bluesband, nèt vóór het optreden. De drummer bekent aan de andere leden dat de bassist
vanavond niet zal komen. Sterker nog: de bassist komt nooit meer omdat is gebleken dat
zijn 19-jarige dochter, een kind blijkt te zijn van hém, de drummer.
Het verhaal gaat dan terug naar het moment dat het meisje Michelle, waar dit allemaal om
draait, besluit om een DNA test aan te vragen. Zij heeft het vermoeden gekregen dat de
man die zij papa noemt, niet haar biologische vader is.
Als blijkt dat het zo is komen we weer uit bij de eerste scène, nadat we een inkijkje hebben
gekregen in het rijk geschakeerde leven van de afzonderlijke leden van de bluesband The
Blue Pogones. Michelle, die Mieske wordt genoemd, beseft dat haar initiatief desastreus is
voor de mannen, maar ze kiest voor zichzelf en voor een nieuwe zekerheid in haar leven.
De band spat uit elkaar in één weekend en ook de door de wol geverfde muzikanten zijn
gedwongen om zich opnieuw af te vragen wat ze met hun leven gaan doen.
Het verhaal speelt zich af in de wereld van rock- en bluesmuziek. Het gaat echter niet over
muziek maar over het leven er om heen. De auteur, zelf een gelouterd muzikant, heeft
hierin behalve van zijn fantasie, rijkelijk gebruik gemaakt van eigen belevenissen en die
van zijn collega-muzikanten. Vergelijkingen met de werkelijkheid zoals die volgens velen
heeft plaatsgevonden, zijn dan ook dermate ver gezocht dat ze niet meer ter zake doen.
Alles had kunnen gebeuren......als het gebeurd was.