Op 17 juni wordt Eddy Merckx 70. We zetten De Kannibaal op eigenzinnige wijze in de bloemetjes. Een exclusief gesprek met Bradley Wiggens, in onze ogen de hedendaagse renner die het dichtst in de buurt komt van de Allergrootste.
900 zeges. Meer dan 50 titels op de weg en op de piste, waarvan dertien wereldtitels. Olympisch goud. En nog is de intussen 56-jarige Jeannie Longo niet voldaan.
En verder: het allereerste dubbelinterview van Michel en Micheline Merckx, broer en zus van Eddy. De laatste zege en de laatste koers van De Kannibaal. De zoektocht naar de fiets waarmee Eddy de Tour van '69 won. Op het wijndomein van Francesco Moser. En een bakker, een biljarter en een tuinman over 'leven als Eddy Merckx'.
''Eddy! Eddy!'' Je hoorde het overal. Uit opengesperde monden, verstrekt door gebalde vuisten van mensen met een koersklakske op het hoofd, pintje in de ene, smeulende R6-sigaret in de andere hand. En dat kilometers lang, rijen dik, wedstrijd na wedstrijd. Overal waar de Rodania-tune passeerde en de Allergrootste zijn opwachting maakte. Dat was koersen in de jaren '70, dat was koersen in de tijd van Merckx en dat was koersen om de tweede plaats. Vaak toch, tenzij Eddy een slechte dag had, vocht tegen een aankomende bronchitis, te weinig had geslapen of te veel had gegeten. Want de Kannibaal was gulzig. In alles.
Tenminste, dat hebben we van horen zeggen. Want wij, heren hoofdredacteurs van Bahamontes, hebben Eddy nooit met eigen ogen zien koersen, laat staan zien winnen - net als alle andere stervelingen die geen herinneringen hebben die verder terug gaan dan 19 maart 1978, Eddy's laatste koers, diep in het Waasland. Eddy is voor ons een stapel boeken, een resem YouTube-filmpjes en documentaires, een ketting van monumenten en gedenkplaten overal te lande, vergeelde krantenartikels en aangedikte verhalen van vader en grootvader. ''Gelijk den Eddy maken ze er nu geen meer.'' En toch kunnen we Merckx' palmares dromen. In roze en geel, met regenboogkleurtjes aan de rand. Wie geschiedenis heeft geschreven, blijft verder leven. Ook in gedachten en, soms, hersenspinsels.
Nu is Eddy 70 en dat moet gevierd worden. Met taart! Champagne! Ne speciale velo! Een didon met levenselixer! En met Merckx-boeken en Merckx-bijlagen . Overal! Bij alles! Wij twijfelden. Want overdaad schaadt. Behalve misschien bij Merckx. Want: Merckx is Merckx en Merckx is koers. En dus besloten we Eddy toch te eren met een speciaal nummer, en hem te plezieren door hem niet te interviewen. Merckx heeft al 32.418 interviews gegeven. Hij heeft alles gezegd. En alles is geschreven. Merckx zwijgt liever, in plaats van nogmaals te peuteren in het verleden. Hij eet liever een mals stuk rood vlees, drinkt liever een goed glas wijn, gaat liever fietsen met ex-ploegmaten. Dat gunden we hem. En dus is dit een Eddy-nummer zonder Eddy. Al is Merckx wel alomtegenwoordig, net als in de jaren '70, net als in die koersen waar de tegenstand voor de tweede plek reed.
Jonas Heyerick en Jelle Vermeersch.