Vergeten psychiatrie

Na veertig jaar werken in de psychiatrie in 's Hertogenbosch en Vught, besloot Ursula van der Aa haar levensverhaal te gaan schrijven.
Het is een indrukwekkend, persoonlijk document geworden waarin zij haar kloosterleven en het werken in de psychiatrie beschrijft.
Zij laat zien hoe patiënten en religieuzen onvoorwaardelijk leefden en werkten in een psychiatrisch ziekenhuis op een wijze die wij ons op de dag van vandaag maar moeilijk kunnen voorstellen.
Op haar eigen manier ontdekte ze hoe patiënten ‘gevangen zaten’ in een hospitaliserende systeem, wat haar ook bewust maakte van het hospitaliserende systeem in het klooster.
Naast haar beschrijving hoe zij voor patiënten een meer menswaardig bestaan buiten het psychiatrische ziekenhuis wil re aliseren, maakt zij de lezer tegelijkertijd deelgenoot van haar innerlijke strijd zich te ontworstelen aan het kloosterleven. Zij beschrijft hoe dat systeem het haar onmogelijk maakt na te denken over zichzelf en te groeien naar een eigen identiteit. Het is boeiend om te lezen hoe zij met macht en onmacht is omgegaan binnen beide systemen en hoe zij dit proces voor haar zelf tot een positief einde heeft weten te brengen. Niet alleen voor werkers in de psychiatrie en personen die het kloosterleven van nabij hebben meegemaakt, maar zeker ook voor de geïnteresseerde leek is deze ontdekkingsreis van Ursula zeer de moeite waard.