Over de zin en de waanzin van het bestaan
Tegen het fascinerende decor van het Romeinse verval
Maria Rosseels
Ik was een christen
De daden van een man wortelen diep in zijn jeugd… Vooraleer het einde komt, wil ik mij hierop nog eens bezinnen. Want ergens moet toch de verklaring liggen van het raadsel dat ik niet begrijp, het antwoord op de vraag waarom ik werd geboren, de bevrijdende zekerheid dat ik niet vergeefs heb geleefd.
Het is de vierde eeuw na Christus, de jaren van het Romeinse verval. Tegen het fascinerende decor van godsdiensttwisten wordt het leven beschreven van Alexander Marcus Aurelius. Onder invloed van zijn grootmoeder groeit hij uit tot een overtuigd christen, een overtuiging die heel zijn leven beïnvloedt.
In tegenstelling tot zijn tweelingbroer Angelo, de realist, de opstandeling, is Alexander een piekeraar, steeds onzeker over zichzelf. Hij gaat op zoek naar de zin van het leven en het waarom van de gebeurtenissen rondom hem. Een meeslepend verhaal dat je terugvoert naar het oude Rome, naar een wereld van tradities, machtswellust, slavernij, bloedig geweld en verraad.
Maria Rosseels heeft als schrijfster vele belangrijke prijzen gewonnen. In 1981 ontving ze een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven. Bij Davidsfonds/Literair verschenen eerder van haar Verzameld scheppend proza , Elisabeth , Wacht niet op de morgen en Dood van een non .