In dit boek is een tachtigtal brieven verzameld die een jonge inlichtingenofficier, Lau Haanen, ruim 50 jaar geleden schreef aan zijn in Maastricht woonachtige familie. Nog voor het einde van de Tweede Wereldoorlog gaf hij een makkelijk en onbezorgd leven in Maastricht op, meldde zich als oorlogsvrijwilliger en ging een avontuurlijk maar ook onzeker militair bestaan tegemoet, eerst in Engeland en vervolgens een zestal maanden in Nederland. In juni 1947 vertrok hij met honderden andere militairen naar Nederlands Oost-Indië om 'orde en rust' te brengen in de Indonesische Archipel. Daar werd zijn jonge leven tragisch beëindigd toen zijn jeep bij een verkenningsactie op een mijn reed.
Dit boek is bedoeld als een hommage aan Lau Haanen en aan zijn gesneuvelde strijdmakkers van 4-6 R.I. 'De Bokkenrijders'.
Sinds mensenheugenis voeren mensen oorlogen. Maar heel zelden heben deze grootschalige conflicten iets opgelost, neen vaker waren zij weer de kiem voor nieuwe conflicten. In 1950 gingen het Koninkrijk en de Repoeblik ieder hun eigen weg. Helaas moeten wij constateren dat Indonesië (nog steeds) verscheurd wordt door interne twisten, nu van economische en religieuze aard.