In 2012 ontmoet fotografe Gea Schenk de tweeling Poppo en Engel (1927). Altijd zijn de broers samen. Na een leven van hard werken op de boerderij bij het Groningse Wagenborgen verhuizen ze op tweeëntachtigjarige leeftijd naar een aanleunwoning in het dorp. Schenk volgt ze daar ruim twee jaar. Het levert een intiem beeldverhaal op over kracht en kwetsbaarheid, verbroedering en verbondenheid.

Elke dag hetzelfde, daar houden wij van’, zegt Engel. Alleen al om deze uitspraak is dit fotoboek mij dierbaar. Op een empathische manier en in een ondramatische, glasheldere stijl heeft Gea Schenk de laatste, soms pijnlijk ontroerende momenten van een harmonieus plattelandsleven in beeld gebracht. – Wim van Sinderen, curator Fotomuseum Den Haag

De foto’s van Poppo en Engel bewegen zich tussen een trefzekere, scherpe werkelijkheid en de aandoenlijke, pijnlijke broederliefde binnen het nabuurschap van onze maatschappij. – Annabelle Birnie, directeur Drents Museum