In de oorlogsjaren 1941-1943, maar ook later, ontving de schrijver van dit boek, Dr. H.B.G. Breijer (1899) berichten die hem van gene zijde werden ingegeven en die hij vastlegde in zgn. 'automatisch handschrift'. voor dit boek maakte de schrijver een selectie van berichten die hij van algemeen en actueel belang achtte. Op enkele publicaties na in een Engels tijdschrift in de jaren zeventig, verschijnen deze berichten hier voor het eerst in druk. Men kan dit boek lezen als een van hogerhand geinspireerede tekst, als een boek over genade en hoop, een spookjesboek, een verrijking van de geloofsbelevenis, maar ook als een 'detective' roman.