Een kind in het donker gaat over de herinneringen van een Amsterdams joods jongetje dat gescheiden van zijn familie moest onderduiken tijdens de Duitse bezetting, terwijl zijn beide ouders actief waren in het verzet.
Even terug uit Costa Rica, waar hij dan woont, is Max tijdens de viering van vijftig jaar Bevrijding in Amsterdam. Met zijn broer Ido wandelt hij langs het vroegere huis van zijn opa en oma. Als ze binnen mogen kijken, zien zij in een van de ramen nog de naam van Eliazer Gompers gekrast, hun opa. Max beseft met een schok dat zijn inmiddels onwaarschijnlijke herinneringen uit de oorlogsjaren, die hem nog dagelijks kwellen, echt zijn gebeurd. Is dit een 'boodschap' van zijn opa aan hem? Thuisgekomen besluit hij het advies van zijn psychologe eindelijk op te volgen en begint hij zijn verhaal op papier te zetten.
Het groeit uit tot een zeer persoonlijk en boeiend verhaal, goed leesbaar voor jong en oud. Herinneringen zijn aangevuld met gebeurtenissen en achtergronden die Max pas na de oorlog aan de weet is gekomen; onder andere van zijn ouders en zijn beschermers(sters) op de verschillende onderduikadressen in West-Friesland. Zo beschrijft hij ook wat zijn ouders deden in het verzet en wat zijn tante heeft meegemaakt als dwangarbeidster in de Philips-groep..