Wat begon als een vakantie naar het land van haar vader, liep uit op een grote confrontatie met haar eigen identiteit. waarom betekende Egypte zoveel voor haar?

In een worsteling tussen twee culturen, zoekt de jonge Monique haar thuis. Dit doet ze op geheel eigen wijze: als ze dertien jaar is, begint ze een boek te schrijven. In Voorbij de Horizon neemt ze ons mee op een fascinerende reis naar het eeuwenoude land van de piramides en farao's en maken we kennis met de Egyptische cultuur van het Oosten.

Het plot is geen verrassende wending in het verhaal, er is geen spontane gebeurtenis en er wordt geen dader ontmaskert. Het is een langzame bewustwording. "Ik heb het hele boek nodig om er achter te komen wie ik ben, waarom ik zo ben en hoe ik de Egyptische cultuur een plaats kan geven in mijn westerse leven", aldus Monique. Haar worsteling staat symbool voor die van vele multiculturele Nederlanders.

Een opmerkelijke prestatie van een uniek schrijverstalent bij wie op jonge leeftijd de ziekte van Stargardt werd geconstateerd. Binnen een paar jaar verloor Monique Samuel een groot deel van haar zicht, maar vastbesloten schreef zij door aan Voorbij de Horizon, haar debuutroman waarvoor zij in 2007 terecht werd beloond met de prestigieuze El Hizrja literatuurprijs. Daarmee treed zij in de voetsporen van bekende schrijvers als Abdelkader Benali Bruilof aan zee, Mohammed Benzakour Osama's grot en Khalid Boudou Het Schnitzelparadijs

In 2008 won Monique de El Hizrja literatuurprijs opnieuw met haar kortverhaal De laatste slangendans.