Veertien jaar was de nu 96-jarige Willem Wilbrink toen op 10 mei 1940 de Tweede Wereldoorlog uitbrak. “Ik ben op die 10e mei nog gaan kijken in het centrum van Arnhem. Toen ik vijftien was kwam ik in het verzet terecht en bracht op mijn fiets pakjes weg. Tot op de dag dat ik op de Amsterdamseweg in Arnhem werd gearresteerd en voor verhoor overgebracht naar het hoofdkantoor van de Sicherheitsdienst (SD) aan de Utrechtseweg.” Zo begint zijn aangrijpende levensverhaal. Willem belandde na zijn arrestatie in concentratiekamp Dachau waar hij negen maanden lang lijken moest wegbrengen naar het crematorium. Eenmaal terug in het verwoeste en geplunderde Arnhem, vertrok hij als militair naar Nederlands-Indië waar hij zwaar gewond raakte. Over zijn aangrijpen verhalen wat hij al die jaren meemaakte in Dachau en Indië heb ik geschreven in de pas verschenen biografie ‘Voor het leven getekend in Dachau en Indië’. Een boek met veel bijzondere foto’s.