Iet - Hoe een Amsterdamse studente 150 Joodse kinderen hielp onderduiken Het boek vertelt het verhaal van het fanatiekste lid van de Amsterdamse Studentenverzetsgroep, de medicijnenstudente Iet van Dijk. Samen met haar vriendinnen heeft zij honderden Joodse kinderen uit de crèche bij de Hollandse Schouwburg gesmokkeld waar zij in afwachting van hun deportatie vastzaten. Ruim honderd van hen zijn door haar persoonlijk met de Lemmerboot naar onderduikgezinnen in Friesland gebracht. Een van hen, Alfred van Vliet, woont er nog steeds. Hij vertelt hoe Iet hem tot twee keer toe het leven heeft gered. In de zomer van 1944 heeft Iet een Joodse baby uit een ziekenhuis in Haarlem bevrijd. Om zijn Joodse identiteit te maskeren heeft zij hem bij de Burgerlijke Stand aangegeven als haar eigen kind. Hierdoor is hij bij een inval bij zijn pleegouders door de Gestapo ongemoeid gelaten. Het boek sluit af met beschouwingen over het bijzondere karakter van dit "humanitaire verzet" en de centrale rol die jonge vrouwen als Iet daarin hebben gespeeld. De Amsterdamse medicijnenstudente Iet van Dijk staat model voor de tientallen jonge vrouwen die zich tijdens de Duitse bezetting voor het zogenoemde "kinderwerk" hebben ingezet. In dit boek worden de schijnwerpers gericht op de studentes die met gevaar voor eigen leven Joodse kinderen hebben gered van deportatie naar vernietigingskampen in Polen. Het biedt daarmee de langverwachte correctie op de nog steeds sterk door de fysieke heldendaden van de Soldaat van Oranje overheerste canon van oorlog en verzet.