De jong gestorven Isidore Ducasse (1846–1870) is beroemd geworden door zijn boek De Zangen van Maldoror, dat hij schreef onder het pseudoniem ‘Comte de Lautréamont’. Verder zijn van hem alleen nog twee deeltjes Poésies bekend die hier in vertaling verschijnen.

De surrealist André Breton zag Ducasse als inspirator en voorloper van de twintigste-eeuwse avant-garde. Ducasse's anarchistische poëzie breekt met alle tradities. Ducasse vertelt over dagelijkse gebeurtenissen, ridiculiseert en kritiseert de holle retoriek van gevestigd denken, ontzenuwt schandalen en bestrijdt banaliteit. Ook de vorm van zijn gedichten is revolutionair: vrij spelen met taal, willekeurig verwisselen van poëzie en proza, plotseling veranderen van stijl, verschuiven van tekstfragmenten, het veelvuldige gebruik van parodie, grotesquen, cynisme en humor.

De verbluffende toepassing van verdraaiing van de werkelijkheid in zijn Hondse Gedichten bracht de revolutionaire filosoof Guy Debord ertoe de verdraaiing te propageren als middel de maatschappij te ontregelen.

Vertaling, voorwoord en nawoord zijn van de hand van René Sanders.

“Een werkelijk sublieme vertaling waar niets op aan te merken is.” Her de Vries (2000) in ‘ Lautréamont in Nederland’

“Niets in de kunst heeft bij mij zo’n weergaloze, daverende indruk achtergelaten als het proza dat De Lautréamont heeft gebruikt in de programmatische uiteenzetting die hij Hondse Gedichten (Poésies) noemt.”

Guy Debord (1989) in Panégyrique, Parijs