De Tsjechische schrijver Karel Capek [1890-1938] was in 1931 in Nederland ter gelegenheid van het 9e Internationale PEN-congres, dat in Den Haag werd gehouden. Aansluitend reisde hij door Nederland, bezocht allerlei steden, was onder de indruk van de grachten, polders, duinen en zee, en vond het fietsen een komische aangelegenheid. Zijn grote liefde ten aanzien van 'Holland' betrof de schilderkunst van de Gouden Eeuw, met name Rembrandt en Vermeer. Aan zijn indrukken verbond hij bespiegelingen over de cultuur en de geschiedenis van ons land. Negatief beoordeelde hij de toen al aanwezige toeristenindustrie in Marken en Volendam.
Een bijzondere dimensie van dit reisverslag vormen de grappige tekeningetjes die Capek zelf maakte om het beschrevene met een paar lijntjes en krabbeltjes te karakteriseren, zoals enkele congresgangers, grachtenpanden die zich dromerig in het water spiegelen, een meute fietsers die zich naar voren stort, de kaarsrechte vaarten en sloten in de polders, baders in ze...
Het ontbrekende hoofdstuk over Naarden is door vertaler Kees Mercks integraal in zijn - zeer informatieve - nawoord opgenomen. Deel 7 in de reeks 'Moldaviet'.