In het boek Meesterschap in spiegelbeeld denkt Mackay na over het authentieke van het leraarschap.

Naar zijn mening kan het werk van de leraar het beste getypeerd worden met het woord 'spiegelen'. Hij licht dit toe vanuit zijn eigen vakgebied: de cultuur- en geesteswetenschappen. Hierbij concentreert hij zich op de persoonlijke vorming in de cultuur, zoals dit gebeurt binnen het cultuuronderwijs aan de pabo. Vanuit een beschrijving van zijn eigen onderwijspraktijk gaat Mackay op zoek naar de kern van zijn onderwijsvisie. Daarmee probeert hij zijn positie te bepalen ten aanzien van de discussie over onderwijsvernieuwing en over 'oud' en 'nieuw' leren.

Uitgave Lectoraat Onderwijs & Identiteit Driestar Educatief