In veel vroege gedichten van dichter-tekenaar Lucebert (1924-1994) is er een organische wisselwerking tussen de woorden van het gedicht en de spontaan gemaakte tekeningen in de marge. Ook in een aantal latere gedichten is er een opzettelijke interactie met de beeldtaal van zijn tekeningen, schilderijen en grafiek. In deze genre-overstijgende ‘gedichttekeningen’ vormen woord en beeld, taal en kleur de ingrediënten voor een experimentele cross-over, zo kenmerkend voor de kunst van Cobra, waarin de verschillende facetten van het multitalent Lucebert op fascinerende wijze tot uitdrukking komen.