Je kind afstaan?

Een wachtkamer bij de huisarts. Henny, dertien jaar, zit met haar moeder te wachten vanwege buikpijn. De arts roept hen binnen, onderzoekt Henny en zegt: 'Ik zie het koppie al'. Paniek. Dan gaat alles razendsnel. Met een ambulance wordt Henny naar het ziekenhuis gebracht en bevalt onvoorbereid van een dochter. 'Ik zie nu nog vaak het beeld voor me dat mijn kindje meteen werd weggehaald.'
Haar dochter werd afgestaan ter adoptie.

In EIGEN BLOED vertellen afstandsmoeders en een afstandsvader hun verhaal. Negen verhalen over schaamte, verdriet, geheimen, moed, daadkracht, twijfels, angst, vooroordelen en veel meer.

Afstand doen van een kind? Een taboe. Onbegrip ligt op de loer. Afstandsmoeders zitten gevangen in hun geheim.

Schrijfster Astrid Werdmuller, maatschappelijk werker bij Fiom, is diep geraakt door de interviews die zij afnam. 'Ik bewonder de eerlijkheid en de moed van deze mensen om hun verhaal te vertellen. De eenzaamheid van ouders die hun kind verzwijgen voor de buitenwereld grijpt mij aan.'

EIGEN BLOED maakt duidelijk dat een kind afstaan een duivels dilemma is. Lees over de worsteling, pijn en de kracht van afstandsmoeders. Het leren leven met het besluit, zowel de negatieve als positieve gevolgen komen uitgebreid aan bod. Het resultaat? Vooroordelen maken plaats voor meer begrip en inzicht.

Een afstandsmoeder:
'Er moet veel meer geschreven worden over dit onderwerp. Duizenden afstandsmoeders durven niet met hun verhaal naar buiten te komen. Dit boek doorbreekt het taboe.'

Opzij:
'Aangrijpende interviews die door de rake stijl doen waar ze voor bedoeld zijn: begrip en mededogen oproepen voor vrouwen in een zeer kwetsbare positie.'

Hulpverlener Fiom:
'EIGEN BLOED is een belangrijk boek voor iedereen die beroepsmatig of privé met de scheiding tussen moeder en kind te maken krijgt.'