Peter vertelt:
'Ik dacht dat ik goed zat, ik gaf geld aan goede doelen en leefde netjes. Diep van binnen echter had ik alleen mijn eigenbelang op het oog. Toen de Heilige Geest mij confronteerde, werd ik zeer beangst en zag ik dat ik een grote egoïst was. Ik besefte dat ik ternauwernood gered was, maar dat mijn werken geen waarde hadden voor God. Daarom druk ik iedereen nu op het hart om altijd in het centrum van Gods wil te staan. We moeten geen geestelijke randfiguren zijn, maar heel dichtbij bij God leven.'

Veel mensen waaronder vele gelovigen schuiven het begrip eeuwigheid vaak voor zich uit. Ze zijn bezig met het hier en nu, met succes, met presteren, met gelukkig zijn op aarde. Maar, schrik niet: onze naam kan uitgewist worden (Openbaring 3:5) uit het Boek des Levens. Gelovigen die voortdurend blijk geven van meer aandacht voor genot dan God, bevinden zich in de gevarenzone. Behouden zijn is pure genade maar behouden blijven vereist volharding, vooral in turbulente tijden. Gods genade mag nooit op de koop toe genomen worden. God liefhebben zonder een diep verlangen naar heiligheid is een aanfluiting. Ook is er verschil in beloning. Je kunt met de hakken over de sloot Gods eeuwig koninkrijk binnengaan of zoals Daniël het uitdrukt schitteren als een stralende ster. God beoordeelt niet alleen onze daden, maar ook onze motieven.