Gedurende zijn hele leven heeft de Ierse schrijver Terence Gray geprobeerd om zo weinig mogelijk sporen achter te laten die iets zouden kunnen prijsgeven van zijn persoonlijke leven. Die strategie typeerde hem en sloot naadloos aan bij zijn uitgangspunt dat er in feite niemand is om iets over te weten te komen. Want als geen ander heeft Gray als schrijver de illusie van de persoonlijke identiteit weten te doorgronden. Tussen 1958 en 1974 publiceerde hij onder de naam Wei Wu Wei een serie van acht bijzondere boeken. Ze werden in die tijd slechts door een kleine groep lezers opgemerkt en op waarde geschat. In de loop der jaren veranderde dat omdat steeds meer mensen begonnen te zien dat elk van deze boeken een schat aan non-dualistische wijsheid bevatte, en dat ze tezamen moeiteloos als één groot werk van ongekende klasse beschouwd konden worden. Met Leven zonder tranen heeft Han van den Boogaard een selectie uit de teksten van Wei Wu Wei samengesteld die niet beoogt volledig te zijn, maar wel de kern van zijn ideeënwereld zichtbaar maakt. Alle stijlmiddelen die de schrijver gebruikte, van essays, dialogen en gedichten tot eenregelige aforismen, komen aan bod. De teksten zijn voorzien van een inleiding over het leven en werk van deze fascinerende filosoof, die in 1983 op 92-jarige leeftijd overleed.