Het was een gedenkwaardige dag, die 15de juni 1985 in het 'Kalhuis' te Scheveningen. Bij mijn weten was iets dergelijks in het westen van ons land nog nooit vertoond: een dialectschrijfwedstrijd. De opkomst en de belangstelling was groot. Scheveningers manifesteerden zich hier op een nieuwe wijze, via gedicht en verhaal. Piet Spaans heeft het allemaal uitgegeven in een kloek boekwerk 'Op z'n Schevenings', met een inleiding die de hele geschiedenis van het Schevenings vanaf het begin van de achttiende eeuw de revue laat passeren en als zodanig een belangrijke bijdrage is aan de geschiedenis van het Scheveningse dialect. Het plaatselijke dialect heeft allerlei verschijnselen bewaard die ooit in grotere delen van Holland voorkwamen. Het verschaft de wetenschap inzicht in vroegere ontwikkelingen. Dit Scheveningse dialect is met recht een Hollands taalmuseum en het leert de onderzoeker van vandaag hoe die taal er eeuwen geleden heeft uitgezien en heeft geklonken. Het laat ook zien hoe krachtig een dialect kan voortleven, ondanks de grote druk van het moderne leven. Daarvan is Scheveningen wel een heel bijzonder voorbeeld, omklemd als het wordt door het mondaine badleven met torenhoge gebouwen en massatoerisme.