Antwoorden op andersheid In de langdurigezorg- en welzijnssector is het vizier nadrukkelijk gericht op participatie en inclusie. Die focus roept veel vragen en discussie op: Wat betekent het als we personen met een verstandelijke beperking willen laten participeren in de samenleving? Wat vraagt dat van hen en wat vraagt het van burgers zonder verstandelijke beperking? Kunnen wij elkaar echt ontmoeten? En hoe gaan we daarbij om met verschillen? Aanzet tot individuele reflectie en dialoog In dit boek doet Gustaaf Bos verslag van zijn onderzoek in omgekeerde-integratiesettingen - plekken waar mensen zonder verstandelijke beperking buren worden van mensen mét een verstandelijke beperking. Hiermee wil Bos aanzetten tot individuele reflectie en dialoog. Het boek is bedoeld voor iedereen die een bijdrage wil leveren aan het vergroten van ruimte voor ontmoetingen tussen mensen met en zonder verstandelijke beperking. Bos betoogt dat wij pas bereid zullen zijn om in de omgang met personen met een verstandelijke beperking meer ruimte te maken voor de ongemakkelijke verschillen, als we erkennen dat dit ongemak alles te maken heeft met onze eigen opvattingen, ervaringen, sterke kanten en kwetsbaarheid. Om tot die erkenning te komen is er, naast individuele zelfreflectie, ook dialoog nodig - dialoog tussen de directbetrokkenen, familieleden, belangenbehartigers, zorgverleners en natuurlijk de beleidsmakers van zorginstellingen en de overheid.