"De geur van rokend eiken vermengt zich met de zilte zeelucht, terwijl het lawaai van de scheepswerf en houtzagerij zich vermengt met het rumoer van de haven. Hier wordt een schip gebouwd, de Duyfken, een Hollands 'jacht', dat in 1606 voor zover bekend het eerste Europese schip was, dat in Australische wateren het anker liet zakken."

Bijna vierhonderd jaar later werkt een team van experts en enthousiaste vrijwilligers aan de bouw van - en onderzoek naar - een waarheidsgetrouwe replica. Zij gebruiken zeventiende-eeuwse bouwtechnieken, buigen de planken boven open vuren en bevestigen de gangen met houten pennen aan de romp. Voor Nederlandse schepen uit de zeventiende eeuw bestaan geen bouwtekeningen, de scheepsbouwmeesters werkten op het oog. Hun hedendaagse opvolgers moeten daarom in hun voetsporen treden en zich laten leiden door de eigenschappen van het hout en door schaarse historische bronnen.

In De bouw van een schip voert Robert Garvey u mee naar dat lang vervlogen tijdperk van houten schepen en ontdekkingsreizen. Naar een tijd waarin mannen met eeltige handen aan geteerd henneptouw trokken. Het waren de jaren van de grote zeilvaart, waarin onbekende kusten aan de horizon opdoemden. Garvey brengt niet alleen de bouw van de VOC-replica Duyfken in beeld, maar ook de eerste reis naar de weelderig groene Banda-eilanden, de legendarische specerij-eilanden. Nog altijd liggen hier ruïnes van Nederlandse forten op de heuvels en worden de muskaatnoten met de hand geplukt en naar alle landen van de wereld geëxporteerd.