Vele malen herdrukt is Vladimir Solovjovs wereldberoemde 'Korte vertelling van de Antichrist' niet slechts een uiterst fascinerend verhaal, maar ook een profetie van de huidige tijd. Althans zo zag Solovjov het zelf. In 1900 vroegtijdig overleden was Solovjov niet meer in staat om zelf de vervulling van zijn profetie na te gaan. Aan ons nu de taak dit in zijn plaats te doen en ons af te vragen in hoeverre de gebeurtenissen van de 20ste en 21ste eeuw al dan niet een weerspiegeling van Solovjovs vertelling zijn. Naast dit – exoterische – aspect komt in de onderhavige beschouwing nog een tweede – esoterisch – aspect aan bod, namelijk de vraag op welk geestelijk wezen Solovjov eigenlijk doelt als hij over de Antichrist spreekt. Dankzij de ons door Rudolf Steiner geschonken antroposofie is thans een eenduidig antwoord op deze vraag mogelijk. Ten slotte is het niet de komst van de Antichrist waar Solovjovs 'Korte vertelling' uiteindelijk om draait, maar het aanbreken van het duizendjarige Lichtrijk, dat met de Wederkomst van Christus gepaard gaat. Ons op voorhand te waarschuwen voor de gevaren die deze Wederkomst bedreigen, is wat Solovjov met zijn vertelling beoogde. Dit opdat geen mens door onwetendheid zal worden misleid. Zo blijkt Solovjovs 'Korte vertelling' niet alleen een belangrijke bron van inzicht, maar tevens een gerechtvaardigde bron van hoop.