Olikonijneendpauwpanter is, zoals zijn naam doet vermoeden, niet bepaald alledaags. Zijn slurf past niet bij zijn oren en zijn vacht niet bij zijn poten. Om nog maar te zwijgen van die opmerkelijke staart en dat vreemde tasje op zijn buik... In het land van kleur bij kleur en soort bij soort is voor zo'n beest geen plaats. En dus gaat Olikonijneendpauwpanter op zoek naar een ander land, naar liefde en geluk...